تحلیل مولفه های ادبیات پایداری در اشعار طاهره صفارزاده و سیمین به هانی

ادبیات پایداری جلوه های گونان و بسیاری دارد که از جمله آن ها می توان به؛ مبارزه با استعمار، استبداد ستیزی، آزادی خواهی و اعتراض بهفقر، تبعیض و عدم آزادی و... اشاره کرد. در کشور ما همراه با وقوع رخدادهایی چون انقلاب مشروطه، انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی،مصادیق جلوه های ادبیات پایداری، صورت ملموس و عینی به خود گرفت و شاعران زیادی آثار خود را به موضوعات انقلاب، جنگ،شهادت و یا اعتراض به شرایط بد اجتماعی اختصاص دادند که در میان آن ها، نام دو شاعر زن نیز می درخشد. طاهره صفارزاده و سیمینبهبهانی شاعرانی هستند که هم پای سایر شاعران و هم درد مردم، جلوه های مختلف پایداری را در شعر خود فریاد زده اند. قرار است در اینتحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای، توصیفی_تحلیلی، علاوه بر تحلیل مولفه هایی چون: انقلاب، جنگ، شهادت، آزادی و فقر، در اشعار این دو شاعر، به پرسش «تفاوت دیدگاه طاهره صفارزاده و سیمین بهبهانی در مولفه های ادبیات پایداری چیست؟» پاسخ داده شود. اگرچه صفارزاده و سیمین، در نگاه اول شباهت زیادی با هم دارند اما در رویکرد خود نسبت به هریک از مولفه های فوق، تفاوت های چشم گیری بایکدیگر دارند که اوج این تفاوت ها در بررسی مفاهیم انقلاب، جنگ و آزادی، در اشعار این دو شاعر، نمایان می شود.

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، طاهره صفارزاده ، سیمین بهبهانی ، مولفه های ادبیات پایداری