بررسی پیامدهای آموزش تلفیقی در نظام آموزشی ایران

آموزش تلفیقی جدیدترین برنامه آموزشی در نظام های آموزشی، به منظور تاثیرگذاری در کلاس های درس است. از مدرسه ها گرفته تا دانشگاه ها، از این برنامه آموزشی برای کنار هم قرار دادن دنیای دیجیتال و تدریس کلاسی استفاده می کنند. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی و شناسایی پیامدها و چالش های آموزش تلفیقی در نظام اموزشی کشور انجام شده است. روش به کار رفته در این پژوهش مروری می باشد، که برای جمع آوری اطلاعات از نتایج و یافته های تحقیقات معتبر داخلی و خارجی در زمینه ی پیشبرد این نوع اموزش و چالش ها و پیامدهای انها، استفاده شده است. نتایج تحقیق بیانگر ان هستند که این نوع آموزش در اکثر نظام ها اموزشی دنیا موثر واقع شده است و توانسته است با در نظر گرفتن نیازهای فراگیران و شرایط محیط های اموزشی، این نظام ها را در رسیدن به اهداف مورد نظرشان یاری دهد. از جمله فواید این روش: درگیر شدن فراگیران در فرایند یاددهی-یادگیری، صرفه جویی در وقت، تناسب آموزش با نیازهای فراگیران، تقویت انگیزه فراگیران، تاکید بر تقش فعال است با در نظر گرفتن نیازهای فراگیران و شرایط محیط های اموزشی، این نظام ها را در رسیدن به اهداف مورد نظرشان یاری دهد. از جمله فواید این روش: درگیر شدن فراگیران در فرایند یاددهی-یادگیری، صرفه جویی در وقت، تناسب آموزش با نیازهای فراگیران، تقویت انگیزه فراگیران، تاکید بر تقش فعال کشور اشاره کرد که عملا عرصه را بر این نوع آموزش تنگ کرده اند

کلیدواژه ها:

رویکرد آموزشی ، آموزش الکترونیک ، آموزش تلفیقی ، آموزش سنتی