تاثیر مهارت مذاکره بر هنر وکالت و اهمیت آموزش آن توسط کانون های وکلای دادگستری

امروزه همه افراد به دنبال ارتقای سطح موفقیت حرفه ای هستند، اما تنها برخی از آن ها برای رسیدن به این هدف، علاوه بر تمرکز بر مباحث تخصصی، به ملزومات رفتاری و اخلاقی حرفه خود نیز توجه می کنند. مذاکره موفق به مثابه اصلی ترین هدف وکیل نیز نیازمند داشتن مهارت های جانبی بسیاری است. از جمله این مهارت ها می توان به آگاهی بر زبان بدن، فن سخنوری، شناخت تیپ های شخصیتی و البته آگاهی از علم مذاکره اشاره نمود. مذاکره یک علم است که آموزش آن برای امکان استفاده موثر از تخصص حقوقی و مهارت های عملی وکیل ضروری است. نکته حائز اهمیت آن است که اعتماد افراد جامعه به تخصص وکیل و واگذاری جان، مال و آبروی خویش به توانایی وی، بدین معنا است که تخصص و مهارت مذاکراتی وکیل به صورت ضمنی در قرارداد وکالت شرط می گردد و در واقع اعتبار پروانه وکالت دادگستری، اماره ای بر حصول این شرط می باشد. بنابراین آموزش علمی و تخصصی این مباحث، تاکید بر لزوم یادگیری عمقی و تداوم آن به منظور نهادینه شدن آن ها به صورت یک مهارت برای وکیل، نه تنها شرط لازم برای موفقیت حرفه ای است، بلکه از جمله تعهدات قراردادی و البته اخلاقی اوست. امری که بدون دخالت کانون های وکلا و ایجاد ساختار آموزشی منظم، علمی و ریشه ای برای کاراموزان و وکلا میسر نخواهد شد.

کلیدواژه ها:

دانش مذاکره ، هنر وکالت ، شخصیت شناسی ، زبان بدن ، هوش هیجانی