حذف محمول اولیه و ثانویه در خرده بندهای متممی و اداتی: رویکرد کمینه گرا (تحلیلی فازبنیاد)
محل انتشار: مجله پژوهش های زبانی، دوره: 13، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 102
فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOLR-13-2_005
تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1402
چکیده مقاله:
پدیده حذف هسته ها و سازه ها از موضوعاتی است که دستور پژوهان به تفصیل درباره آن بحث کرده اند و به هریک از گونه های آن، نام متفاوتی داده اند. پژوهش حاضر به نوع مشخصی از حذف در درون بند می پردازد که در سنت دستور زایشی با نام ارتقای گره راست از آن یاد می شود و با حذف از همپایه دوم که کافت نام دارد، متفاوت است. در ساخت های محذوفی که با این نام شناخته می شوند، عنصر فعلی به تنهایی، یا همراه با وابسته هایش، از بند همپایه نخست زدوده می شود. مقاله حاضر ضمن بررسی چنین ساخت هایی، به تحلیل حذف از درون بندهای همپایه ای می پردازد که دارای یک خرده بند متممی یا اداتی هستند و بنا بر این، به دلیل حذف هم زمان محمول اولیه (از درون بند اصلی) و ثانویه (از درون خرده بند فرعی) پیچیدگی نحوی افزون تری از خود نشان می دهند. در روند این تحلیل که بر پیش فرض خروج فعل از درون گروه فعلی کوچک و فراگشت مفعول مبتنی است، ساخت های همپایه مورد بحث به دو دسته تقسیم می شوند و بدین ترتیب، تبیینی متفاوت برای هر دسته ارائه می شود: همپایه های دارای فاعل مشترک و همپایه های دارای فاعل نامشترک. چنانکه خواهیم دید، در ساخت های همپایه ای که فاعل مشترک دارند و در ساختار موضوعی خود از یک خرده بند میزبانی می کنند، در واقع دو گروه فعلی کوچک و نه دو جمله، همپایه می شوند و فرایند موسوم به گذر مشترک که بر فعل و فاعل جمله اعمال می شود، خلاهایی در همپایه نخست به جای می گذارد. در مقابل، پدیده حذف بر ساخت های همپایه ای اعمال می شود که فاعل نامشترک دارند. از آنجا که این پدیده در مسیر نقطه بازنمون به صورت آوایی رخ می دهد، انتظار می رود که وقوع آن با حوزه فاز مرتبط باشد. در این پژوهش برپایه مبانی نظریه فاز و نیز شواهد تجربی زبان فارسی، استدلال می کنیم که در ساخت های مورد بررسی، حذف در مرحله فاز بالاتر رخ می دهد و عناصری که پیشتر خود را به لبه فاز رسانده اند، به پیروی از شرط رسوخ ناپذیری فاز، در سطح آوایی به تلفظ درمی آیند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شبنم مجیدی
گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
فاطمه بهرامی
گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مزدک انوشه
گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :