رموز به کار رفته در مجلس نگارگری کشته شدن سهراب به دست رستم(نمونه موردی شاهنامه ۱۰۲۸ق موزه والترز)

نمادگرایی به عنوان یکی از ابزارهای بیان تصویری انتقال مفاهیم، توانسته بسیاری از آثار نگارگری ایرانی را در صورت و معنا به هم نزدیک کند. از این رو، بررسی جایگاه نمادها و چگونگی کاربرد آن ها در موضوعات مختلف کتب ادبی به ویژه شاهنامه فردوسی، نکته ای تامل برانگیز است. یافته های حاصل از مطالعات کتابخانه ای گویای این مطلب است که نگاره مورد نظر متشکل از جلوه های بارز و چشم نوازی است که با ویژگی های نمادین گوناگون، رشته های ارتباطی خود را با واقعیت ملموس حفظ کرده، به عبارت دیگر، نگارگر ایرانی با بهره گرفتن از بستر ارزشمند شعر نمادین شاهنامه و همچنین مفاهیم عمیق حکمت ایرانی و عرفان اسلامی، با ترکیب ویژگی های مختلف، عناصر بصری را با عملکردهای متفاوت به منصه ظهور رسانده است، و توانسته در فضای نگاره ها با چیدمان های نمادین، پیوند و ارتباط با معانی و مفاهیم نامحسوس را فراهم سازد. در واقع هدف او نه تنها در پی بازنمایی طبیعت ملموس، بلکه در جهت فرانمایی جلوه های نمادین بوده . با بررسی انواع نمادها در این نوشتار می توان گفت که ابداع و استفاده از عناصر نمادین در این نگاره شامل عناصر بصری طبیعت، اشکال حیوانی، پرنده، رنگ و نقوش هندسی می باشد و هنرمند دیدی فراتر از تصویرسازی به اثر خود بخشیده است.اهداف پژوهش:بررسی مختصات نگاره کشته شدن سهراب در شاهنامه ۱۰۲۸ق موزه والترز.شناسایی انواع مختلف نمادها در نگاره کشته شدن سهراب در شاهنامه ۱۰۲۸ق موزه والترز.سوالات پژوهش:مجلس نگارگری کشته شدن سهراب در شاهنامه ۱۰۲۸ق موزه والترز دارای چه مختصاتی است؟چه عناصر نمادین در مجلس نگارگری کشته شدن سهراب در شاهنامه ۱۰۲۸ق موزه والترز وجود دارد؟

کلیدواژه ها:

دوره صفوی ، شاهنامه فردوسی ، موزه والترز ، نگاره رستم و سهراب ، رموز