اعتبار و درستی سنجی سیستم مبتنی بر منطق فازی

با توجه به اینکه تکنولوژی سیستم های مبتنی بر دانش، در حال گسترش است، نیاز بیشتری برای اعتبارسنجی سیستم های مبتنی بر دانش نسبت به گذشته احساس می شود. در سطح ارزیابی ایستا تنها خطاهایی از قبیل تکرار، تنتاقض و چرخه قابل تشخیص هستند. و هیچگونه خطای معنایی از قبیل ناهماهنگی در سطح مشخصات نیازمندیهای سیستم ارائه شده توسط پایگاه دانش مورد بررسی قرار نمی گیرد. در این بخش ما به فرایند مدلسازی سیستم های مدل انسانی با استفاده از شبکه های پتری و ارزیابی ایستای شبکه ی پتری می پردازیم. سپس در مرحله ارزیابی پویا به بررسی ارتباط بین نودهای شبکه می پردازیم و از بررسی ساختار قوانین فازی برای تشخیص ناکاملی معنایی در سطح ورودی های سیستم و دانش محیطی و ارائه روشی برای رفع این ناکاملی می پردازیم.برای اطمینان از صحت مدل بدست آمده از طریق شبیه سازی عموما از روش اعتبار و درستی سنجی (v&v) استفاده می شود. اعتبارسنجی و درستی سنجی به فرآیندی گفته می شود که پس از تولید یا در طی آن اعمال می گردد تا از صحت و کارایی سیستم مورد نظر اطمینان حاصل گردد. اعتبارسنجی، به این مفهوم است که نتایجی که پس از اجرای سیستم گرفته می شود با نتایجی که هدف ساخت سیستم بوده مطابقت کند (کار درست را انجام می دهد). اما درستی سنجی، به مفهوم انطباق کامل سیستم با توصیفی است که از سیستم ارائه شده (کار را درست انجام می دهد).هدف از اعتبار و درستی سنجی دو مورد می باشد: ۱) کاهش خطاها ۲)تعیین صحت سیستم.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: تکنولوژی سیستم ، فرآیند مدلسازی ، درستی سنجی ، کاهش خطا.