تاثیر خودرهبری بر آینده مدیریت منابع انسانی در فراجا با نقش میانجی تعهد سازمانی کارکنان

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر خودرهبری بر آینده مدیریت منابع انسانی با نقش میانجی تعهد سازمانی کارکنان عقیدتی سیاسی فرماندهی انتظامی استان سمنان انجام شد. این پژوهش از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی، از نظر نوع، به صورت کمی و از نظر روش تحقیق نیز یک تحقیق توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان عقیدتی سیاسی فرماندهی انتظامی استان سمنان به تعداد ۱۰۲ نفر بود. که بر اساس نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد ۸۱ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. در تدوین بخش مبانی نظری از مطالعات کتابخانه ای و در خصوص جمع آوری داده ها برای پاسخ به سوالات پژوهش از روش میدانی و ابزار پرسشنامه با طیف ۵ گزینه ای لیکرت استفاده شد. به نحوی که برای سنجش خودرهبری از پرسشنامه ۸ سوالی هوآنگتون و همکاران (۲۰۱۲)، تعهد سازمانی از پرسشنامه ۲۴ سوالی آلن و می یر (۲۰۰۲) و آینده مدیریت منابع انسانی از پرسشنامه ۱۲ سوالی شوتز (۲۰۱۷) استفاده گردید. روایی آن به روش محتوایی و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ ۸۹۸/۰ محاسبه گردید. اطلاعات به دست امده با روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PLS نسخه ۳ تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد خودرهبری بر آینده مدیریت منابع انسانی با نقش میانجی تعهد سازمانی کارکنان عقیدتی سیاسی فرماندهی انتظامی استان سمنان تاثیری معنادار دارد. ضمن این که خودرهبری بر آینده مدیریت منابع انسانی، خودرهبری بر تعهد سازمانی و تعهد سازمانی بر آینده مدیریت منابع انسانی عقیدتی سیاسی فرماندهی انتظامی استان سمنان تاثیری معنادار دارد.

کلیدواژه ها:

خودرهبری ، آینده مدیریت منابع انسانی ، تعهد سازمانی ، عقیدتی سیاسی