رابطه سطح نگهداشت وجه نقد و ارزش شرکت با توجه به خوش بینی مدیران

نگهداری وجه نقد داخلی یک گزینه تامین مالی کم هزینه برای شرکت ها فراهم می کند؛ اما ارزش شرکت با وجود پول نقد تا یک نقطه افزایش می یابد، اما با فراتر رفتن مانده وجه نقد از آستانه تخمینی تجربی که آن را "سطح بهینه" می نامند، کاهش می یابد. هدف این پژوهش بررسی رابطه سطح نگهداشت وجه نقد و ارزش شرکت با توجه به خوش بینی مدیران می باشد. اطلاعات مورد نیاز این پژوهش برگرفته از صورت های مالی ۱۶۵ شرکت در بازه زمانی ۱۳۹۱-۱۴۰۰ می باشد. پژوهش انجام شده از نظر نوع هدف جزء پژوهش های کاربردی است و روش پژوهش از نظر ماهیت و محتوایی همبستگی می باشد و برای تجزیه وتحلیل فرضیه از تحلیل پانلی کمک گرفته شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان بین سطح نگهداشت وجه نقد و ارزش شرکت رابطه منفی و معنی داری وجود دارد و خوش بینی مدیران موجب تقویت رابطه منفی بین سطح نگهداشت وجه نقد و ارزش می شود.

کلیدواژه ها:

سطح نگهداشت وجه نقد شرکت ، ارزش شرکت ، خوش بینی مدیران