تحلیل رفتارهای چهره در ارتباطات غیرکلامی داستان های مصطفی مستور

پژوهشهای میان رشته ای در دوران اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است و در حوزه مطالعات ادبی نیز با وجود پیشینه اندک از دامنه وسیعی برخوردار است . بررسی متون ادبی با رویکرد میان رشته ای ضمن پویاتر کردن آثار ادبی افق های جدیدی را فرا روی تحقیقات ادبی گشوده و به خوانش های تازه ای از آنها منجر می شود. در این نوشتار تلاش می شود تا داستان های معاصر از دیدگاه علوم ارتباطات تحلیل شود و نقش روایت ارتباط ات غیرکلامی در داستان نویسی مورد تأکید قرار گیرد . در این پژوهش رفتارهای چهره که از مؤلفه های مهم ارتباطات غیرکلامی است با تکیه بر انواع، کارکردها و پیام هایی که از این نوع ارتباط برداشت می شود در داستان های مصطفی مستور تحلیل و بررسی می شود.پرداختن به داست ان از این منظر می تواند ابعاد و زوایای تازه ای از ساختار روایی آن را آشکار کند و نشان دهد که مستور چگونه از روایت غیرکلامی در کنار روایت کلامی برای واقعی و ملموس تر کردن داستان هایش بهره گرفته است .همچنین نشان داده می شود واکنش های غیرکلامی بخش قابل توجه ی را در داستان به خود اختصاص داده اند که اطلاعات ارزشمندی را می توان درباره عناصر داستانی از جمله شخصیت پردازی،صحنه پردازی و درون مایه از آنها دریافت کرد. این تحقیق نشان می دهد کارکرد روایت ارتباطات غیرکلامی مربوط به چهره در داستان های مصطفی مستور بیشتر از نوع مکمل روایت ارتباطات کلامی است.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، رفتارهای چهره ، مصطفی مستور ، پژوهش میان رشته ای ، ارتباط