بررسی اثربخشی یادگیری همکارانه بر خودشکوفایی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان دزپارت

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی یادگیری همکارانه بر خودشکوفایی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان دزپارت در سالتحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ می باشد. روش تحقیق، کاربردی، نیمه تجربی از نوع آزمایشی (پیش آزمون – پس آزمون) می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان دزپارت در سالتحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ تشکیل دادند که تعداد ۴۰ نفر از آنان به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند و به پرسشنامه استاندارد خودشکوفایی مازلو و کراندل (۲۰۱۸) پاسخ دادند. جهت تجزیه و تحلیل از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۱ و آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده گردید. نتایج نشان داد از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات خودشکوفایی در گروه های آزمایش و کنترل وجود دارد به طوری که خودشکوفایی دانش آموزان گروه آزمایش بیشتر از گروه کنترل نشان داده شده است. بنابراین می توان بیان کرد روش آموزش دانش آموز محور بر خودشکوفایی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان دزپارت در سالتحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ تاثیر معنی داری داشته است.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، یادگیری همکارانه ، خودشکوفایی ، دانش آموزان ، شهرستان دزپارت