سیر ترجمه و نثر معاصر ایران

داستان نویسی برای اولین بار پس از ورود صنعت چاپ در ایران رواج یافت. در عصر قاجار که به دلیل پیشرفت عدهای ناگزیر به آموختن زبان های خارجی شدند، دست به ترجمه آثار ادبی اروپایی زدند و بدین گونه رمان نویسی وارد ادبیات ایران شد. رمان های اولیه که اغلب تاریخی بودند به تقلید از سبک و سیاق آثار خارجی نگاشته می شد. به تدریج این تقلید به دیگر انواع رمان از جمله رمانهای عشقی و جنایی نیز رسید به گونه ای که در برهه ای از زمان هیچ خلاقیت ملی وجود نداشت و ادبیات ایران دچار نوعی ابتذال گردید. پس از مدتی با ورود افکار جدید از راه ترجمه مسیر روشنفکران و نویسندگان عوض شد. پس از برخاستن از خواب غفلت عدهای دست به نگارش های ابتکاری و کاملاً بومی زدند و در زمینه خود صاحب سبک شدند. امروزه شاهد آثاری هستیم که جای بسی افتخار دارد و ترجمه برای پیشبرد آنها بسان اهرمی عمل کرده است تا به نقطه اوج برسند.

کلیدواژه ها:

ترجمه ، رمان ، داستان کوتاه ، زبان خارجی