بررسی جایگاه زبان در آفرینش با نگرش بر قرآن و مثنوی (دفتر اول و دوم)

در مبحث زبان به عنوان نخستین رمز و واسطه ی آفرینش دیدگاه های گوناگونی وجود دارد. یکی از مهمترین منابعی که در این زمینه می توان به آن مراجعه کرد، کتاب مقدس قرآن می باشد. قرآن حاوی آیاتی است که در آن در مورد خلقت و آفرینش هستی بحث شده است.از مهمترین آیاتی که می توان در این زمینه به آن اشاره کرد، آیه ی ۸۲ سوره ی یس می باشد. محتوای این آیه چنین است: « خداوند زمانی که اراده می کند تا چیزی را بیافریند، می فرماید : باش ! و آن چیز موجود می شود.» و کلام الهی واسطه ی خلقت می شود. در مورد واسطه ی خلقت از سوی حکما و فلاسفه نظریات گوناگونی مطرح است، گروهی از حکما عقل را واسطه ی آفرینش می دانند و عده ای روح را و برخی نور، قلم یا لوح را نخستین واسطه می دانند. ولی آنچه مسلم است، این است که همه ی آنها یک حقیقت را بیان می کنند و تنها الفاظی که به کار می برند متفاوت است.

کلیدواژه ها:

زبان ، رمز ، واسطه ی آفرینش ، کلمه الهی