مگالومانی، مصادیق عینی و واکاوی نشانه های بالینی

در هر جامعه ای همواره افرادی هستند که بیماری های روانی و اختلالات شخصیتی دارند و بدون آنکه بخواهند، نمی توانند با هنجارهای اجتماعی سازگاری پیدا کنند. مگالومانیا، یکی از این بیماری ها است که اغلب از اختلال شخصیت خودشیفته سرچشمه می گیرد. این اختلال عموما وسواس به قدرت، ثروت و اشتیاق به برنامه های بزرگ است که همواره با پارانویا یا اسکیزوفرنی تقویت می شود. طبق تحقیقات انجام شده مگالومانیا با غرور هیپروتروفی مطابقت دارد و اغلب با کمبودهای عاطفی در دوران کودکی مرتبط است، جایی که عزت نفس نمی تواند آن را تقویت کند. مگالومان ها اغلب مغرور و متکبر هستند و در هر شرایطی نیاز به تحسین دارند. این ویژگی های منفی شخصیتی مدیریت روابط اجتماعی را برای آنان دشوار می کند تا جایی که اصولا با چالش های اساسی روبرو می شوند. در این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی علاوه بر بررسی نشانه های بالینی در افراد مگالومان، ضمن معرفی مصادیق عینی، ویژگی های شخصیتی این افراد واکاوی می شود.

کلیدواژه ها:

مگالومانی ، هذیان ، اختلال روانی ، پارانویا ، نشانه بالینی ، کریستو لاش