میراث اندیشه اجتماعی در ادبیات فارسی و اهمیت آن در دوران معاصر

ادبیات فارسی به عنوان یک میراث فرهنگی غنی و منبعی جهت تقویت انسجام اجتماعی در جامعه ایران عمل مینموده است . در جامعه معاصر نیز که درگیر مسائل اجتماعی فرهنگی خاص خود میباشد، لزوم درک و برون رفت از چالش های موجود بدون توجه به موانع و فرصت های جای گرفته در فضای فکری و فرهنگی موجود امری ناممکن به نظر می رسد. ادبیات فارسی در انواع صور آن به صورت منظوم و منثور، دربرگیرنده مضامین و تاملاتی است که صبغه ای اجتماعی دارد . این مجموعه حاصل از اندیشه های نظری در کار توصیف و تبیین در باب روابط موجود در هستی و واقعیت ندگی بشر است . بویژه آنکه نوع ارجاع و رویکرد ادیبان و اندیشمندان این حوزه به ابعاد مختلف زندگانی انسانی، در سویه های مختلف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، از ارتباط و تناسب وثیق با مسائل امروز ما حکایت دارد . اتخاذ رویکرد بینرشتهای نسبت به میراث ادب پارسی، زمینه ای مناسب جهت بهره گیری از بینش ها وتفکرات اجتماعی مستتر در آن را فراهم خواهد آورد. این مقاله سعی در تبیین اهمیت توجه به اندیشه های اجتماعی انعکاس یافته در ادب فارسی و ضرروت آن برای جامعه معاصر ایران را دارد.

کلیدواژه ها:

اندیشه اجتماعی ، ادبیات فارسی