تاثیر منابع کودی پتاسیم و روی بر کیفیت نخود دیم در سیستم های مختلف خاکورزی

حبوبات از محصولات رایج دیم زارهای مناطق خشک و نیمه خشک محسوب میشوند. به منظور بررسی مدیریتهای تلفیقی سیستم های مختلف خاک ورزی و محلول پاشی منابع کودی پتاسیم و روی بر عملکرد نخود دیم آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در ۳ تکرار در معاونت موسسه تحقیقات کشاورزی دیم در دو سال زراعی ۱۳۹۹ - ۱۴۰۰ به مدت ۲ سال اجراء شد. در این پروژه از نخود رقم منصور کشت گردید. تیمارهای آزمایشی شامل روشهای خاک ورزی در ۳ سطح شامل خاک ورزی مرسوم (گاوآهن برگرداندار)، حداقل خاک ورزی (گاوآهن قلمی) و بدون خاک ورزی (کشت مستقیم) در کرتهای اصلی وتیمارهای عدم محلول پاشی و محلول پاشی کودهای مایع فسفیت پتاسیم، فول پتا آمینوکارا و آمینو کلات روی هر کدام به میزان یک لیتر در هکتار و کود کلات روی با غلظت ۱/۵ درهزار در کرتهای فرعی بود. نتایج نشان داد که اثر خاک ورزی بر میزان پروتئین، فسفر و روی در سطح ۱ درصد (P<۰.۰۱) اختلاف معنی دار داشت. بیشترین میزان پروتئین از تیمار کم خاک ورزی به میزان ۲۰/۳۵ درصد، بیشترین میزان فسفر به طور مشترک از تیمارهای کم خاک ورزی و بی خاک ورزی با میزان ۰/۵۷ درصد و بیشترین میزان روی از تیمار خاک ورزی سنتی به میزان۵۵/۳۳ میلی گرم بر کیلوگرم بدست آمد. اثر نوع کود بر میزان پروتئین، فسفر و روی در سطح ۱ دصد (P<۰.۰۱) معنی دار شد. در تمام موارد کم ترین میزان مربوط به تیمار شاهد بود.

کلیدواژه ها:

نخود دیم ، خاکورزی ، محلول پاشی ، پتاسیم ، روی