شیوه همسرداری حضرت خدیجه (س) در سه حوزه فرهنگی، روان شناختی و رفتاری

هدف پژوهش حاضر بررسی شیوه همسرداری حضرت خدیجه(س) در سه حوزه فرهنگی، روان شناختی و رفتاری بود. جامعه پژوهش شامل کلیه متون  و منابع مربوط به حضرت خدیجه(س) است. نمونه پژوهش متون مربوط به شیوه همسرداری حضرت خدیجه(س) بود. این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بود. با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه ­ای اطلاعات جمع آوری شد و سپس داده ­های به دست ­آمده تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان­داد که حضرت خدیجه(س) بانوی بی­ نظیر حجاز در شیوه همسرداری خویش با پیامبر اکرم(ص) در سه بعد فرهنگی، روان شناختی و رفتاری بسیار تحسین­ برانگیز عمل کرده و می ­تواند الگویی کامل برای همه زنان مومن بلکه مطلق زنان باشد. آن حضرت که در زمان حیات و پس از آن مورد توجه دیگران بودند در حوزه فرهنگی تحولاتی در خصوص نگاه به شیوه همسرگزینی، تاثیر سن در ازدواج و عدم تاکید بر تجمل گرایی ایجاد نمودند. در حوزه روان­ شناختی دارای ویژگی­ های عشق و معرفت، اعتماد قلبی به همسرو درک مشکلات زندگی بود. هم­چنین در حوزه رفتاری دارای ویژگی­ هایی مانند عفت، سخاوت، تکریم همسر، حمایت از همسر، و موجد فضای ایمن و آرامش­ بخش در خانه بود. بنابراین می­ توان گزارش کرد که به کارگیری مجموع این مولفه ­ها توسط زنان، موجب ارتقای جایگاه آنان نزد همسر و در نتیجه استحکام خانواده و نیل به اهداف مشترک می ­شود.

کلیدواژه ها:

شیوه همسرداری ، حضرت خدیجه(س) ، حوزه فرهنگی ، حوزه روان شناختی ، حوزه رفتاری