طراحی بهینه سیستم های پایش کیفی منابع آب زیرزمینی با کاربرد تئوری آنتروپی گسسته مطالعه موردی : آبخوان تهران

تئوری آنتروپی یکی از روشهای موجود برای ارزیابی عدم قطعیت های موجود در سیستم های منابع آب با استفاده از اطلاعات محدود موجود می باشد. در این مقاله سعی شده است با استفاده از تئوری آنتروپی گسسته کارایی سیستم پایش کیفی منابع آب زیرزمینی دشت تهران ارزیابی شود و یک روش جدید برای بهنگام سازی موقعیت ایستگاههای پایش کیفی منابع آب زیر زمینی ارائه گردد. روش کار بدین صورت است که یک منحنی که نشان دهنده شاخص انتقال اطلاعات بر حسب فاصله برای کلیه ایستگاهها ست محاسبه و ترسیم می گردد. برای کاهش دادن عدم قطعیت های موجود در استفاد از این روش از تئوری مجموعه های فازی استفاده می گردد و یک مدل الگوریتم ژنتیک برای بهینه کردن فاصله بین ایستگاههای پایش کیفی ارائه می گردد. نتایج حاصل از این مقاله نشان دهنده کارایی مناسب الگوریتم پیشنهادی در ارزیابی و بهنگام سازی سیستم های پایش کیفی منابع آب زیرزمینی می باشد.

کلیدواژه ها:

سیستم پایش کیفی ، متغیرهای کیفی ، آنتروپی گسسته ، تئوری فازی ، الگوریتم ژنتیگ ، مکانیابی ایستگاهها