تحقق بهره وری سرمایه های انسانی در رسیدن به سازمان مطلوب در شهرداریها
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 207
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CAUPCONF03_102
تاریخ نمایه سازی: 1 تیر 1402
چکیده مقاله:
هر سازمانی برای اینکه بتواند در عصر رقابتی امروز به حیات خویش ادامه دهد، ناگزیر است از منابع محدود در دسترسش، بهینه ترین استفاده را ببرد که این همان مفهوم بهره وری است. جهت رسیدن به این مهم به طور اصولی و علمی، سازمان بایستی یک برنامه بهبود بهره وری رسمی را به کار گیرد و تمام عناصر چرخه بهره وری از قبیل اندازه گیری بهره وری، برنامه ریزی، بهبود بهره وری و... بایستی باتوجه به شرایط، اهداف و وظایف شرکت و امکان اجرایی شدن شیوه انتخابی در شرکت، انتخاب گردند. مدیران سازمان ها همواره از دیرباز در تلاشند تا از کمینه های سازمان بیشینه ها را ساخته و بیشترین بازدهی را در سازمان کسب نمایند. امروزه یکی از دغدغه های بزرگ سازمان ها افزایش بهره وری است. سرمایه های انسانی به عنوان عامل اصلی در ایجاد و افزایش بهره وری همواره مدیریت و رهبری شده اند. در همین راستا منابع انسانی با ارزش ترین منابع طبیعی یک کشور است و وظیفه آن به کارگیری نیروی انسانی متعهد در یک سازمان است که با کارکرد و اتخاذ تصمیم های صحیح، زیان های مادی را جبران کرده و همواره بر سرمایه مادی آن بیفزاید. برخی از کشورهای توسعه یافته مهمترین منبع رشد قتصادی خود را منابع انسانی و توسعه مهارت ها شناخته اند. انسان ها از گذشته در فکر استفاده مفید و ثمربخش از امکانات و توانایی ها و منابع در دسترسشان بوده اند. امروزه این موضوع اهمیت دو چندانی پیدا کرده است. محدود بودن منابع در دسترس از یک سو و رشد نیاز ها و خواسته های انسان در کنار افزایش جمعیت از سوی دیگر سبب شده تا دست اندرکاران در عرصه سیاست، اقتصاد و مدیریت سازمان ها بهره وری سازمان را در راس برنامه های خود قرار دهند. بهره وری یک سازمان سبب ثروتمند شدن آن شده و امکان پرداخت دستمزد بالا به کارکنان را فراهم می کند. بهره وری از جمله مسائلی است که سازمان ها به دنبال آن هستند و بدین وسیله سعی در ارتقاء سازمان دارند. از جمله مسائلی که در بهره وری پایدار و در نیروی انسانی موثر هستند می توان به: آموزش، تفویض اختیار، یادگیری و مدیریت مشارکتی اشاره نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کاوس بابایی
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری