نقش کاربری فضای سبز و پارکها در سیما و منظر شهری

با توجه به این بحران ها که روز به روز شهر ها را تهدید می کند مانند آلودگی های صوتی، آلودگی های هوایی، و فشاهای روانی که در نتیجه زندگی در میان ازدحام ساختمان های سنگی و ترافیک های شدید و تردد انواع وسایل حمل و نقل لزوم توجه به نیاز های این جمعیت عظیم شهری احساس می گردد. توجه به مدیریت فضای سبز در زندگی شهری، موضوعی است که بیش از هرچیز دیگردر شهرها و شهرسازی معاصر موردتوجه محققین شهری قرارگرفته است. پیامدهای توسعه شهری و پیچیدگی های معضلات زیست محیطی آن ها موجودیت فضای سبز و گسترش آن را برای همیشه اجتناب ناپذیر کرده است. شهرها به عنوان تمرکز فعالیت، زندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تضمین کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکرد های متاثر از سیستم های طبیعی ندارند. بنابراین دسترسی همگانی به خدمات شهری و عدالت اجتماعی، حکم می کند که همه طبقات شهری بتوانند به یکسان از فضاهای سبز و پارک های شهری و مکان های گذران اوقات فراغت برخوردار شوند بنابراین، اگر فضای سبز به عنوان جزئی از بافت شهرها و نیز بخشی از خدمات شهری ضرورت یافته باشد، نمی تواند جدا از نیازهای جامعه شهری باشد. از این رو فضای سبز باید از نظر کمی و کیفی متناسب با حجم فیزیکی شهر(ساختمان ها، خیابان ها و جاده ها) و نیازهای جامعه(از لحاظ روانی، گذراندن اوقات فراغت و نیازهای بهداشتی) با توجه به شرایط اکولوژیکی شهرها و روند گسترش آتی آن ساخته شود، تا بتواند به عنوان فضای سبز فعال بازدهی زیست محیطی مستمری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

خدمات شهری ، فضای سبزشهری