(اکولوژی معماری و تاثیر آن در مدیریت انرژی سر پناه های موقت پس از زلزله در مناطق کوهستانی)

با افزایش بلایای طبیعی یکی از دغدغه های جوامع امروز ساخت سرپناهی با قابلیت انطباق با منطقه بومی و با حداقل مصرف انرژی و حداکثر بهره وری می باشد. به گونه ای که با تدابیر در طراحی و ساخت بتوان به صورت بالقوه از انرژی های موجود، محیطی مطلوبی را برای کاربران که اغلب افراد آسیب دیده پس از زلزله می یاشند را فراهم نمود. از ضروریات این پژوهش شناخت الگوهای موثر در طراحی و ساخت سرپناهی منطبق با اقلیم مناطق سردسیر کوهستانی است. طراحی و ساخت سرپناه موقت می بایست به گونه ای طراحی شود که علاوه بر بهره بری از منابع اقلیم مورد نظر کمترین اتلاف انرژی را داشته باشد. از این رو مدیریت انرژی و ایجاد شرایط آسایش و آرامش محیطی از ضروریات این پژوهش است. جهت شناسایی و تاثیر هریک از مولفه های طراحی بر عملکرد سرپناه موقت مدلی طراحی و در نرم افزار دیزاین بیلدر شبیه سازی شده است. پاسخگویی به چگونگی اصول ساخت و شکل گیری سرپناهی که بتواند علاوه بر ایجادآسایش محیطی حداقل اتلاف انرژی را دارا باشد، چارچوب پژوهش حاضر را تشکیل می دهد. هدف از این پژوهش شناخت و معرفی الگوهای طراحی سرپناه موقت و طراحی نمونه ای مطابق با الگوهای ذکر شده می باشد، نتایج حاصل از پژوهش نشان با بهره گیری مصالحی داری عایق حرارتی مناسب اقلیم مذکور اتلاف حرارت را به حداقل برساند. علاو بر این می توان با افزایش مساحت صفحات فتو ولتائیک در سقف نسبت به مساحت کل مدل پیشنهادی، میزان برق تولیدی را افزایش داد و با کاهش مساحت کل می توان میزان اتلاف انرژی های محیطی و افزایش مصرف انرژی های تجدید ناپذیر را نیز کاهش داد.

کلیدواژه ها:

اکولوژی معماری ، مدیریت انرژی ، سرپناه موقت ، زلزله