بررسی شاخص های کیفیت منظر پارک های شهری در شرایط بحرانی شهری(بیماری های واگیردار،Covid-۱۹) (نمونه موردی:شهرتبریز)

در حال حاضر از اصلی ترین نگرانی های جهان، شیوع بیماری جدید و ناشناخته کرونا ویروس می باشد و نگرانی ها در مورد امنیت و عدم دسترسی آسان به پارک ها به دنبال روند طولانی بیماری وجود دارد. شلوغی پارک ها، عدم فاصله اجتماعی و نبود احساس ایمنی، به کاهش استفاده از فضاهای سبز شهری منجر می شود.مطالعه حاضر با هدف شناسایی کیفیت منظر متناسب با شیوه نامه ی مقابله با بیماری کووید-۱۹ در در طی فروردین و اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ انجام گرفته است. ۴۰۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند،داده ها با استفاده از SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. بر اساس نتایج، پاسخ دهندگان ترجیحات متفاوتی نسبت به اهمیت شاخص های کیفیت منظر در دوران همه گیری کرونا داشتند به طوری که بالاترین الویت آن ها از بهبود پارک های شهری در این دوران، بازطراحی فضاها می باشد، انجام فعالیت های ترجیحی در پارک ها پس از بازطراحی فضاها حائز اهمیت بوده است.بر اساس نتایج به دست امده در ترجیحات گروه های جنسیتی ، زنان بیشتر از مردان، نگران بازدید از پارک ها در دوران همه گیری کرونا می باشند همچنین ترجیحات زنان در بازآفرینی فعالیت ها و بازطراحی فضا نسبت به مردان بیشتر می باشد. نتایج حاکی از تفاوت ترجیحات گروه های سنی در شاخص بازمنظرسازی پارک ها می باشد به طوری که بیشترین ترجیح به بازمنظرسازی، مربوط به افراد بالای ۵۰ سال می باشد.با توجه به نتایج گروه های شغلی، بیشترین ترجیحات درخصوص بازآفرینی فعالیت ها در زنان خانه دار و بازمنظرسازی پارک ها در افراد کارمند بوده است. در نتایج به دست امده از بررسی وضعیت تاهل ببیشترین ترجیحات در تمامی شاخص های پژوهش به جز فعالیت های ترجیحی مربوط به افراد متاهل می باشد.بنابراین رویکرد طراحی پارک های شهری در دوران همه گیری باید با توجه به گروه های مختلف جمعیت انجام گیرد.

کلیدواژه ها:

همه گیری کرونا ، پارک های شهری ، تبریز ، منظر شهری.