پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس راهبردهای مقابله با استرس و هیجان خواهی در دانش آموزان دوره ی متوسطه شهر شیراز

هدف پژوهش حاضر پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر بر اساس راهبردهای مقابله با استرس و هیجان خواهی در دانش آموزان دوره ی متوسطه شهر شیراز می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره متوسطه شهر شیراز تشکیل می دهد. برای آزمون فرضیه ها ۲۸۸ نفر با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه هیجان خواهی و راهبردهای مقابله با استرس و گرایش به رفتارهای پرخطر استفاده شد. همه ی ضرایب همبستگی به دست آمده از رابطه ی بین متغیرهای راهبرد مقابله هیجان مدار، راهبرد مقابله اجتنابی، راهبرد مقابله مساله مدار و هیجان خواهی با رفتارهای پر خطر در سطح ۰۱/۰>P معنی دار می باشند، ضریب همبستگی چندگانه برای ترکیب خطی متغیرهای هیجان خواهی و راهبردهای مقابله با استرس با گرایش به رفتارهای پرخطر برابر ۶۵/۰=MR است که در سطح ۰۱/۰ >p معنی دار است. به عبارتی ۴۳% واریانس مربوط به رفتارهای پرخطر به وسیله ی متغیرهای مذکور تبیین می شود.

کلیدواژه ها:

راهبردهای مقابله با استرس ، هیجان خواهی ، گرایش به رفتارهای پرخطر.