فرزندپروری سختگیرانه و رفتار پرخاشگرانه فرزندان

در ۲۵ سال اخیر مسائل رفتاری و روانی کودکان به یکی از موضوع های مورد توجه روان پزشکان و روان شناسان تبدیل شده است. اغلب پژوهش ها به این مسئله اشاره کرده اند که بین اختلال های رفتاری اولیه کودک و اختلال های رفتاری شدیدتر آینده دو عامل ویژگی های خلقی کودک و رفتار والدین نقش میانجی را ایفا می کنند. بسیاری از اختلال های روان پزشکی ازجمله اختلال های جسمانی، شناختی، رفتاری و هیجانی تحت تاثیر آشفتگی هیجانی به وجود می آیند. این مطالعه بر آن است تا رابطه ی میان فرزندپروری سختگیرانه، رفتار پرخاشگرانه ی فرزندان، باورهای هنجاری درباره ی پرخاشگری، و خوکارامدی عاطفی تنظیمی را در کنار سازوکار برهمنکش آن ها بررسی کند. نمونه ای شامل۲۳۵ دانش آموز سال های آخر دبستان در شهرستان کوهدشت به عنوان شرکت کننده با استفاده از مقیاس فرزندپروری سختگیرانه، مقیاس باورهای هنجاری درباره ی پرخاشگری، پرسشنامه ی پرخاشگری بوس-وارن، و مقیاس خودکارامدی عاطفی تنظیمی به کار گرفته شدند. نتایج دلالت بر آن داشت که: ۱- فرزندپروری سختگیرانه دارای تاثیر پیش بینی کننده ی مثبت معنی داری بر رفتار پرخاشگرانه ی فرزندان پس از کنترل کردن جنسیت است؛ ۲- باورهای هنجاری درباره ی پرخاشگری فرزندان نقش میانجی را میان فرزندپروری سختگیرانه و رفتار پرخاشگرانه ی فرزندان ایفا می کند؛ و ۳-خودکارامدی عاطفی تنظیمی دارای تاثیرات تعدیل-کننده هم بر مدل میانجی باورهای هنجاری درباره ی پرخاشگری فرزندان و هم در مدل پیش بینی کننده ی مستقیم فرزندپروری سختگیرانه بر رفتار پرخاشگرانه ی فرزندان است. نتایج نه تنها برای درک رابطه ی میان فرزندپروری سختگیرانه و رفتار پرخاشگرانه ی فرزندان از منظر یک مدل یکپارچه ی فرایندهای عاطفی و شناخت سودمند هستند، بلکه روش عملی تازه ای برای پیشگیری و مداخله در رفتار پیشگیرانه ی فرزندان در آینده فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

فرزندپروری سختگیرانه ، رفتارپرخاشگرانه ، باورهای هنجاری درباره ی پرخاشگری ، خودکار آمدی عاطفی تنظیمی ،