سرمایه اجتماعی جوانان در ایران

تراکم ۳۵ درصدی جمعیت کشور در گستره سنی ۲۹-۱۵ سال به عنوان جمعیت فعال جامعه یک مزیت نسبی است، اما چنانچه از این فرصت و مزیت به درستی استفاده نشود فرصت ها به تهدیدات جدی تبدیل خواهد شد. بنابراین، سیاستگذاری و برنامه ریزی برای این بخش از جمعیت از مهمترین اولویت ها محسوب می شود. در این میان، سرمایه اجتماعی در کنار دیگر سرمایه ها فرایند پیش بینی شده در برنامه ها را تسهیل و امکان تحقق اهداف را فراهم می سازد. به منظور سنجش سرمایه اجتماعی جوانان مقیاس چند بعدی ساخته شده و در میان ۴۵۰۰ نفر از افراد ۲۹-۱۵ سال ساکن در استان های کشور به اجرا در آمده است. نوع تحقیق پیمایش، تکنیک گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده است. یافته ها نشان دهنده ضعف سرمایه اجتماعی در میان جوانان به ویژه در بعد روابط انجمنی و اعتماد به نا آشنایان و مسئولان است. تاثیر ویژگی های فردی و اجتماعی بر سرمایه اجتماعی جوانان هم معنادار بوده است. با توجه به معناداری و روابط وغلبه سرمایه اجتماعی سنتی در میان جوانان، بهبود محیط اجتماعی، تقویت نهادهای مدنی، اصلاح بینش ها، نگرش ها و کنشهای افراد ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، جوانان ، روابط انجمنی ، اعتماد اجتماعی ، انسجام اجتماعی ، حمایت اجتماعی