تاثیر مصالح بوم آوردبرقابلیت گردشگری درمناطق حاشیه ای کویر

کویرسرزمینهای کم بارانی است که مفاهیمی را شکل میدهد که نه تنها اقلیمی بلکه نوعی نگرش به جهان هستی است دربررسی کویر و معماری آن به عنصر یا به عبارتی بهتر به مفهوم خاک میرسیم که شخصیت این معماری است مصالح بدست آمده ازاین خاک اشکال و فضاهای گوناگونی را به وجود آورده است که حضور انسان همجنس با آن مکانی را شکل داده است که درس پایداری را به مخاطبان خود ارایه میدهد مصالح کویر که در طول قرنها همراه با فضای معماری خود را پالوده است جایگاه مستحکمی را درمعماری بیابانی پیدا کرده است جایگاهی که اکنون توسط هجوم دستاوردها و تکنولوژیکی زمانه جای خود را به مصالح بیگانه با خاصیت کویر می سپارد ولی هنوز مخاطب این معماری که برای دیدن تطابق ساخت و بستر پا به این سرزمین می نهد جنس این معماری را میداند که خاک کویر است اما چه رابطه ای میان بهره گیری از مصالح بوم آورد درطراحی محوطه های شهری و قابلیت گردشگری این فضاها درمناطق حاشیه ای کویر وجود دارد؟ چه راهبردها و راهکارهایی را براساس نتایج سوال قبل می توان برای توسعه گردشگری درمناطق حاشیه ای کویر پیشنهاد نمود؟

کلیدواژه ها:

مصالح بوم آورد ، بوم بیابانی ، گردشگری ، خواص ادراکی مصالح ، ایکوموس