مدل سازی وشبیه سازی تزریق ناپیوسته به روش نوبتی و سقوط درمنطقه خانگیران با انسیس فلوئنت

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 207

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PETROTECH01_018

تاریخ نمایه سازی: 30 خرداد 1402

چکیده مقاله:

لوله مغزی و جداری ها نقش اساسی درتولید نفت و گاز ایفا می نماید. تولید پایدار ازیک مخزن به شدت به یکپارچگی این لوله های درون چاهی بستگی دارد. درصنعت نفت و گاز، گازهای دی اکسیدکربن وسولفید هیدروژن درترکیب با آب بعنوان عوامل تاثیرگذار اصلی برخوردگی محسوب می گردند. جهت کنترل خوردگی درون چاهی ازطریق مواد بازدارنده خوردگی به لوله مغزی استفاده می شود. درمناطق مختلف عملیاتی شرکت ملی نفت ایران، هرساله صدها میلیارد تومان هزینه کنترل خوردگی درون چاهی می شود. هدف ازاین تحقیق اثربخشی کنترل خوردگی درون چاهی درمنطقه خانگیران به روش نوبتی و سقوط است. درمطالعه حاضر، به بررسی حرکت مواد بازدارنده درحین فرایند تزریق، طرز قرارگیری موادبازدارنده درلوله مغزی درپایان فرایند تزریق و رفتار و نحوه ی سقوط موادبازدارنده بعد از اتمام فرایند تزریق پرداخته شده است. به همین منظور با انتخاب مدل مناسب، شبیه سازی تزریق ناپیوسته به روش نوبتی و سقوط درنرم افزار انسیس فلوئنت انجام گردیده است. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که برخلاف انتظار رایج، موادبازدارنده تزریق شده درمنطقه خانگیران، بصورت لخته ی یکپارچه سقوط نمی نماید، بلکه سقوط آن بصورت هرج و مرج و پیچیده بوده و ازناپایداری رایلی -تیلور تبعیت می نماید که درنهایت موادبازدارنده بصورت طبقه بندی شده درلوله مغزی قرار می گیرد، به طوری که هرچه عمق لوله مغزی بیشتر می گردد، ازمقدارمواد بازدارنده کاسته می شود. لذا باتوجه به عدم یکنواختی و عدم حرکت توده ای موادبازدارنده درنتیجه امکان تشکیل فیلم محافظ درلوله مغزی بویژه برای عمق های پایین تر وجود ندارد که این مسئله می تواند باتوجه به بالارفتن عمرچاه ها دراین منطقه، سرعت خوردگی لوله های درون چاهی را به یکی ازچالش های جدی در آینده نزدیک تبدیل نماید. لذا شایسته است درصورت صحت نتایج پژوهش، بازنگری کلی درطراحی و اجرای تزریق نایپوسته دراین منطقه انجام گردد.

نویسندگان

حسین فرزائی

کارمند شرکت بهره برداری نفت و گازشرق منطقه عملیاتی خانگیران

اکبر شاهسوند

دانشیار دانشکده مهندسی گروه مهندسی شیمی دانشگاه فردوسی مشهد