جایگاه آسایش اقلیمی درفرآیند طراحی فضاهای شهری با تاکید بربومهای بیابانی

تاکنون درمورد نقدطرح های شهری درکشور ما درمقیاس کلان و خرد مطالب زیادی ازطرف متخصصان بیان شده است و به نظر می رسد که درمورد ناکارآمدی آنها کمتر تردیدی وجود داشته باشد بویژه آنکه محصول نهایی این طرح ها چه بصورت کلیت شهری و چه درمقیاس خرد فضایی کاملا قابل رصد و ارزیابی هستند یکی ازانتقادات مطرح شده درباب این طرح ها شرح خدمات مشابه آنها برای کلیه حوزه های اقلیمی و جغرافیایی ازیک طرف و کمرنگ بودن مقوله کیفیت زندگی از طرف دیگر درآنهاست کیفیت زندگی درشهرها موضوعی چندلایه و پیچیده می باشد که دستیابی به آن نیازمندداشتن جایگاه خاص درتهیه طرح هاست هرچند ابعاد عملکردی زیبایی شناختی و زیست محیطی کیفیت زندگی قطعابایدچه درمرحله نظریه پردازی و چه درعملیاتی شدن بطور ویژه مورد تدقیق و تبیین قرارگیرند اما دراین مجال سعی برآن شده است که بخشی از کیفیت زندگی که درشهرها که از طریق تامین اسایش اقلیمی میسر می شود و دربومهایبیابانی از موضوعات بحرانی حوزه های طراحی و برنامه ریزی شهری است مورد تحلیل قراربگیرد.

کلیدواژه ها:

آسایش اقلیمی ، بومهای بیابانی ، فرآیند طراحی شهری ، فضای شهری