ویژگی های روان سنجی مقیاس ضرب آهنگ شناختی کند(SCTS) فرم والد در بین کودکان ایرانی
محل انتشار: فصلنامه اندازه گیری تربیتی، دوره: 12، شماره: 47
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 165
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEM-12-47_005
تاریخ نمایه سازی: 29 خرداد 1402
چکیده مقاله:
ضرب آهنگ شناختی کند، برای توصیف نوع خاصی از اختلال توجه، تمرکز حواس و کندی در پردازش اطلاعات به کار می رود. هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس ضرب-آهنگ شناختی کند (SCTS) فرم والد در بین کودکان ایرانی است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی است، نمونه ای با حجم ۱۷۰۰ نفر و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از استان های تهران، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، کردستان ، فارس و خراسان انتخاب شدند، ۱۲۲ آزمودنی به علت پاسخ ناقص به به پرسشنامه ها از تحلیل آماری کنار گذاشته شدند و به این ترتیب نمونه نهایی به ۱۵۷۸ والد تقلیل یافت. به منظور تعیین روایی عاملی مقیاس ضرب آهنگ شناختی کند از روش آماری تحلیل عامل تاییدی و به منظور بررسی همسانی درونی مقیاس ضرب آهنگ شناختی کند از ضرایب آلفای کرونباخ استفاده شد. همچنین، به منظور مطالعه روایی سازه مقیاس ضرب آهنگ شناختی کند، ضرایب همبستگی آن با خرده مقیاس نقص توجه پرسشنامه ارزیابی سلامت روان کودکان و نوجوانان) (CSI- ۴گزارش شد. نتایج یافته های آماری نشان داده که این مقیاس در جامعه ایرانی از روایی سازه، ملاکی و همگرا برخوردار است، نتایج نشان دهنده سه عاملی بودن مقیاس است و همچنین اعتبار مقیاس با استفاده از روش آلفای کرونباخی و آزمون بازآزمون بعد از دو هفته مورد تایید قرار گرفت. با توجه به یافته های پژوهش حاضر، فرم والد مقیاس ضرب آهنگ شناختی کند(SCTS) اعتبار و روایی مطلوبی دارد و از آن می توان در پژوهش های مربوط به ضرب آهنگ شناختی کند در جامعه ایرانی استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
کریم عبدالمحمدی
استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان ، تبریز، ایران
فرهاد غدیری صورمان آبادی
دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
عسگر علیمحمدی
استادیار گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی. دانشگاه علامه طباطبائی. تهران. ایران
مصطفی زارعان
استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرا ن