عمل آوری داخلی بتن های خودتراکم با استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب بر پایه سدیم و پتاسیم
محل انتشار: نشریه مهندسی سازه و ساخت، دوره: 10، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 274
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSEC-10-3_001
تاریخ نمایه سازی: 29 خرداد 1402
چکیده مقاله:
یکی از پارامترهای تاثیرگذار در مقاومت نهایی و دوام بتن های خودتراکم، عمل آوری پس از ساخت می باشد. عمل آوری با استفاده از آب-رسانی و پوشش های حافظ رطوبت به صورت خارجی و سطحی، با در نظر داشتن محدودیت این روش ها، به طور معمول مورد استفاده قرار می گیرند. عمل آوری داخلی به عنوان یکی از مباحث اساسی، در اجرای سازه های بتن آرمه و بتن حجیم، با محدودیت های بسیار کمتر به خصوص در بتن های ویژه و با مقاومت های بالا مطرح می باشد. بررسی تاثیر عمل آوری داخلی بتن خودتراکم با استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب، بر روی مشخصات مکانیکی و دوام بتن، هدف این تحقیق می باشد. پلیمرهای سوپرجاذب مقداری از آب را به خود جذب کرده و طی فرآیند هیدراسیون به تدریج آن را آزاد می نمایند. با استفاده از این روش، فرآیند عمل آوری، نه تنها در سطح بلکه در عمق المانهای بتنی نیز به نحو موثرتری انجام می شود. دو نوع پودر پلیمر سوپرجاذب برپایه سدیم و پتاسیم با دو مقدار مختلف در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است. نمونه های بتن در سنین ۷ و ۲۸ روز تحت آزمایش های مقاومت فشاری، مقاومت الکتریکی، نفوذپذیری آب، چرخه ذوب-یخبندان و آزمایش های بررسی ریزساختار از جمله SEM،XRD وXRF قرار گرفتند. مقاومت فشاری نمونه ها با عمل آوری داخلی نسبت به نمونه های شاهد به میزان ۱۱.۴% افزایش داشته است. از منظر پارامترهای دوام نیز نمونه-ها با عمل آوری داخلی، کاهشی بیش از ۱۰۰% در میزان نفوذپذیری آب و ۱۶.۷% بهبود در مقاومت الکتریکی نشان می دهند. با بررسی نتایج آزمایش های ریزساختار، بهبود تکامل فرآیند هیدراسیون به میزان حداقل ۲.۴% و حداکثر ۸.۳% در اثر عمل آوری داخلی مشاهده گردید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرتضی مهروند
دانشجوی دکتری سازه، دانشکده عمران، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران
حسین پرستش
دانشیار، دانشکده عمران، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران
محمد حسین مبینی
استادیار، دانشکده عمران، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :