مدلسازی عددی نقش گسله های پی سنگی بر تکامل ساختاری کمربند چین خورده-رانده زاگرس

تکتونیک وارون زمانی رخ می دهد که گسله های نرمال موروثی که سبب تشکیل حوضه های کششی شدهاند در اثر تغییر رژیم تکتونیکی دوباره به صورت معکوس فعال شده و سبب تشکیل ساختارهای برخوردی شوند. فعالیت مجدد گسله های پی سنگی نقش اصلی را در تکامل ساختاری و مکانیکی کمربندهای کوهزایی ایفا می کنند. کمربند چین خورده زاگرس که در حاشیه شمال شرقی صفحه عربی واقع شده، در نتیجه باز و بسته شدن اقیانوس نئوتتیس ایجاد شده است . مراحل اصلی تکامل کمربند چین خورده زاگرس شامل ۱) ریفت قارهای پرمین - تریاس، ۲) رسوبگذاری ژوراسیک - ائوسن و ۳) برخورد قارهای الیگوسن تا زمان حال است . در این پژوهش با استفاده از روش عددی دو بعدی تفاضل محدود با رئولوژی ویسکو-الاستو-شکنا/پلاستیک تکامل ساختاری کمربند چین خورده زاگرس در امتداد کمان فارس از کشش پرمو تریاس تا امروز بررسی می شود. در طول کشش ساختارهای نیمه گرابن در امتدادگسله های پی سنگی تشکیل و حوضه توسط رسوبات همزمان با ریفت پر می شود. در آزمایش های همگرایی ، ساختارهای مربوط به حوضه های معکوس شده شامل پس راندگی ها و تاقدیس های هارپون مشاهده می شود. همچنین افق ضعیف نمک هرمز منجر به جدایش پی سنگ از کاور رسوبی و پیش روی دگرشکلی به سمت پیش بوم می شود.

کلیدواژه ها:

کمربند چین خورده زاگرس ، مدلسازی عددی ، تکتونیک وارون ، کمان فارس ، روش تفاضل محدود