بررسی نقش واسطه ای عزت نفس در ارتباط بین خوش بینی و علائم افسردگی دردانشجویان دانشگاه شیراز، سال ۱۴۰۱

مقدمه: اختلالات خلقی از جمله افسردگی، شایع ترین و مهم ترین اختلالات روانی می باشند. به علاوه دانشجویان به عنوان گروهی پرخطر برای ابتلا به این اختلال شناخته می شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگر عزت نفس در رابطه ی بین خوش بینی و علائم افسردگی در دانشجویان انجام شد.مواد و روش ها: نمونه شامل ۱۵۰ دانشجو است که در سال ۱۴۰۱ در دانشگاه شیراز مشغول به تحصیل هستند. شرکت کنندگان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. جهت سهولت دسترسی به دانشجویان رشته های مختلف، علاوه بر تکمیل پرسشنامه به صورت دستی، پرسشنامه ها (شامل پرسشنامه خوش بینی، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ و خرده مقیاس افسردگی از پرسشنامه کوتاه نشانه های بیماری) به صورت پرسلاین نیز طراحی شد و در گروه های مختلف دانشجویی ارسال شد. همه شرکت کنندگان داوطلب بودند. در نهایت از یک مدل معادلات ساختاری به منظور آزمایش مدل نظری ارائه شده استفاده شد. در مدل مذکور، ارتباط مستقیم خوش بینی با علائم افسردگی و همینطور ارتباط غیر مستقیم آن با نقش واسطه ای عزت نفس مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در مطالعه ی ما بین خوش بینی و علائم افسردگی، به طور مستقیم و همچنین به طور غیر مستقیم و با نقش واسطه ای عزت نفس، رابطه معکوس و معناداری وجود داشت(.(P<۰.۰۵ هم چنین بین خوش بینی و عزت نفس نیز رابطه مثبت و معناداری وجود داشت(.(P<۰.۰۵ و در نهایت بین عزت نفس و علائم افسردگی رابطه منفی وجود داشت .(P= ۰.۲۲)بحث و نتیجه گیری: در پایان، ضمن بحث درباره یافته ها، با توجه به پیشینه ی علمی موجود، به کاربرد علمی یافته ها در آموزش خوش بینی و عزت نفس جهت غلبه بر افسردگی و علائم آن در افراد اشاره شده است.

کلیدواژه ها:

خوش بینی ، عزت نفس ، علائم افسردگی