اثربخشی آموزش مهارت های مثبت نگری بر کیفیت زندگی و شکوفایی روانشناختی معلمان

مقدمه: سلامت روانشناختی معلمان بر شیوه عملکرد آنان و سلامت روانی دانش آموزان تاثیر دارد، لذا به کارگیری   آموزش های روانشناختی مناسب به معلمان ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های مثبت نگری بر کیفیت زندگی و شکوفایی روانشناختی معلمان دوره ابتدایی شهرستان چابهار انجام شد.  روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود که در آن معلمان دوره ابتدایی شهرستان چابهار در سال ۱۳۹۹ مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد ۴۰ معلم آقا و خانم با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند (هر گروه ۲۰ معلم). گروه آزمایش آموزش مهارت های مثبت نگری را در بهمن ماه ۱۳۹۹ طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای با رعایت پروتکل بهداشتی دریافت نمودند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی والتون و مقیاس شکوفایی روانشناختی هژبریان و همکاران استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره در سطح معناداری کمتر از ۰۵/۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   یافته ها: میانگین پیش آزمون متغیرهای کیفیت زندگی و شکوفایی روانشناختی قبل از مداخله در گروه آزمایش به ترتیب ۲۰/۱۰۲ و۵۰/۳۷ بود که پس از مداخله به  ۷۵/۱۱۸ و ۶۰/۵۱ تغییر یافت. همچنین یافته ها اختلاف معنی داری در متغیرهای کیفیت زندگی و شکوفایی روانشناختی معلمان در پیش آزمون و پس آزمون در گروه آزمایش نشان داد (۰۰۱/۰>P). به عبارت دیگر ۴۱ درصد تفاوت ها در نمرات پس آزمون کیفیت-زندگی و ۵۱ درصد تفاوت ها در نمرات پس آزمون شکوفایی روانشناختی معلمان مربوط به تاثیر آموزش مثبت نگری بوده است. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد برگزاری دوره های آموزشی مهارت های مثبت اندیشی به صورت یک برنامه مدون و منظم در طول دوره های آموزش ضمن خدمت معلمان باید مورد توجه صاحب نظران و برنامه ریزان نظام تعلیم و تربیت قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Positivity ، Quality of life ، Psychological Flourishing ، Teachers. ، مثبت نگری ، کیفیت زندگی ، شکوفایی روانشناختی ، معلمان