رابطه عوامل روانی اجتماعی با میزان فعالیت جسمانی اوقات فراغت نوجوانان

هدف اصلی تربیت بدنی ترویج و افزایش فعالیت جسمانی دانش آموزان در کلاس های تربیت بدنی است با این امید که این ترویج منجر به افزایش سطوح کلی شرکت در فعالیت های جسمانی خارج از محیط مدرسه گردد .هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین عوامل روانی اجتماعی شامل لذت بردن از زنگ ورزش، حمایت - اجتماعی و احساس خودسودمندی با فعالیت جسمانی اوقات فراغت در دانش آموزان نوجوان 17 تا 15 ساله است.جامعه آماری تحقیق دانش آموزان دبیرستانهای شهر همدان در سال تحصیلی 65 55 بود ) 17000 دختر و10055 پسر(. نمونه آماری تحقیق تعداد 857 دانش آموز 53/3%دختر( بود که به صورت نمونه گیری تصادفی و طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها سه پرسشنامه مربوط به عوامل روانی اجتماعی ، یک پرسشنامه - مربوط به فعالیت جسمانی اوقات فراغت و یک پرسشنامه مشخصات فردی بود . مقدار آلفای کرانباخ برای پرسشنامه های مربوط به لذت بردن 0/8i9 حمایت اجتماعی 0/865 و احساس خودسودمندی 0/87محاسبه گردید

کلیدواژه ها:

لذت بردن ، حمایت اجتماعی ، احساس خودسودمندی ، فعالیت جسمانی اوقات فراغت