ارزیابی تاثیر ضدباکتریایی کارواکرول به تنهایی و در ترکیب با آنتی بیوتیک سفکسیم در برابر باکتری اشریشیا کلی ۷H : ۱۵۷O

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 84

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-78-1_007

تاریخ نمایه سازی: 27 خرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه مطالعه: امروزه استفاده از ترکیبات گیاهی و مشتقات آن مانند عصاره ها و اسانس ها جهت مبارزه با عوامل عفونی بسیار مورد توجه محققین قرار گرفته است. یکی از ترکیبات فعال ضدمیکروبی با منشا گیاهی کارواکرول می باشد.هدف: ارزیابی اثر ضدباکتریایی کارواکرول به تنهایی و در ترکیب با آنتی بیوتیک سفکسیم در برابر اشریشیا کلی ۷ H: ۱۵۷O.روش‎کار: خواص ضدباکتریایی کارواکرول و سفکسیم با تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC)Minimum Inhibition Concentration ، حداقل غلظت کشندگی (MBC) Minimum Bactericidal Concentration و روش انتشار در آگار مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور برهمکنش کارواکرول و سفکسیم و تعیین غلظت بازدارنده افتراقی ( FICشاخص) از روش چکربورد استفاده شد.نتایج: حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی کارواکرول و سفکسیم علیه باکتری اشریشیا کلی ۷ H: ۱۵۷O به ترتیب برابر (MBC MIC,) ۲۵۰، ۲۵۰ میلی گرم در میلی لیتر و (MBC, MIC) ۱۲۸، ۱۲۸ میلی گرم در میلی لیتر بود. در روش چکربورد، در حالت ترکیب کارواکرول با آنتی بیوتیک سفکسیم در برابر ۷  H: ۱۵۷O E. coli اثر سینرژیستی مشاهده شد (۵/۰ FIC=شاخص).نتیجه­گیری نهایی: با توجه به فعالیت ضدباکتریایی قابل توجه کارواکرول، مطالعه حاضر این عامل را به عنوان یک داروی ضد باکتریایی با منشا طبیعی معرفی می کند. همچنین از آن جایی که کارواکرول خواص ضد باکتریایی سفکسیم را به طور معنی داری افزایش داد (خواص سینرژیستی)، می توان کارواکرول را به عنوان یک ترکیب موثر جهت افزایش قدرت ضد باکتریایی آنتی بیوتیک سفکسیم معرفی نمود.

کلیدواژه ها:

اشریشیا کلی ۷ H: ۱۵۷O ، سفکسیم ، چکربورد ، ضد میکروبی ، کارواکرول

نویسندگان

سپیده اسدی

دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

بهار نیری فسایی

گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

تقی زهرایی صالحی

گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

رامک یحیی رعیت

گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

نعمت شمس

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :