ارتقای جایگاه فعالیت های پرورشی در نظام تعلیم و تربیت

پژوهش حاضر باهدف ارتقای جایگاه فعالیت های پرورشی در نظام تعلیم و تربیت انجام شد. ازجمله برنامه های غیررسمی که برای تحققچنین اهدافی در مدارس وجود دارد فعالیتهای پرورشی است که نظر متخصصان بسیار را در حیطه آموزش به خود جلب کرده است.آموزش و پرورش جانشین دو مفهوم تعلیم و تربیت است بدین منظور که مربیان یا معلمان هنگام سروکار داشتن با دانش آموزان دارایدوظیفه مهم و مجزا هستند. این پژوهش به شیوه مروری انجام شد. نتایج نشان داد با بررسی ادبیات آسیبشناسی فعالیتهای پرورشیبه مهمترین آنها پی میبریم که عبارتاند از: هدف فعالیتهای پرورشی با نیازهای جامعه و نیازهای دانش آموزان و همچنین با سطحاجتماعی و اقتصادی و علمی و فرهنگی جامعه متناسب نیستند و اینگونه از فعالیت ها نمی توانند به نیازهای دانش آموزان و جامعه درحال و چه در آینده پاسخ بدهند. محتوای فعالیت های پرورشی، با نیازهای زندگی واقعی دانشآموزان و توانایی یادگیری آنان، فرهنگجامعه (آداب و رسوم و ارزش های اجتماعی)، پیشرفت های علمی و فناورانه که در سطح جامعه وجود دارند و همچنین با نیازها و علایقکه دانش آموزان تناسب ندارد.

کلیدواژه ها:

مربیان پرورشی ، دانش آموزان ، معلمان ، فوق برنامه