اثربخشی مشاوره مبتنی بر توانمندی بر تعارض زناشویی زوجین متعارض

هدف: هدف پژوهش بررسی اثربخشی مشاوره مبتنی بر توانمندی بر تعارض زناشویی زوجین متعارض بود. روش: پژوهش حاضر شبه آزمایشی با گروهآزمایش و گروه گواه و طرح پیش آزمون، پس آزمون بود. بدین منظور از جامعه آماری زوجین مر اجعه کننده به مرکز مشاوره مهرآور تهران به صورتنمونه گیری تصادفی ۴۰ نفر (۲۰ زوج) انتخاب و به دو گروه آزمایش (۱۰ زوج) و گواه (۱۰ زوج) گمارش تصادفی شدند و تعارضات زناشویی آنها ازطریق پرسشنامه تعارضات زناشویی MCQ مورد سنجش قرار گرفت. این افراد در جلسه های مشاوره مبتنی بر توانمندی اسمیت (۲۰۰۴) به صورتزوجی در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای شرکت کردند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس آزمون اندازهگیری مکرر با به کارگیری نرم افزار تحلیل آماریSPSS تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که تعارض زناشویی (F=۴۱/۰۱۸, P<۰/۰۰۱) در گروه آزمایشی به طور معناداری کاهش یافته است.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که استفاده از مشاوره مبتنی بر توانمندی میتواند به کاهش تعارض زناشویی زوجین کمک کند.

کلیدواژه ها:

رویکرد مبتنی بر توانمندی ، تعارض زناشویی ، زوجین