بررسی تغییرات کاربری اراضی طی دو دوره زمانی

تغییرات کاربری اراضی و پوشش زمین به عنوان یکی از عوامل مهم و موثر بر تغییرات محیط زیست جهانی به حساب می آیند، بنابراین درک و پیشبینی علل، فرآیندها و نتایج تغییرات کاربری اراضی به یک چالش عمده بر روی سطح کره زمین تبدیل شده است. امروزه فنآوری سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، به طور موثر جهت شناسایی و تعیین مقدار تغییرات کاربری اراضی و اثرات آن بر محیط زیست استفاده میشوند. لذا هدف از این تحقیق مقایسه تغییر کاربری اراضی مرتعی به کشاورزی در شهرستان کمیجان در یک دوره ۱۴ ساله است. روند تغییرات کاربری محدوده مطالعاتی با استفاده از تصاویر لندست مربوط به سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۱۴ با روش طبقهبندی نظارت شده پردازش گردید. نقشه طبقه بندی کاربری شامل کاربری مرتع، کشاورزی و اراضی بایر در منطقه شناسایی شد. برای این منظور از تصاویر نرم افزار گوگل ارتس و بازدید میدانی در تهیه نقاط تعلیمی استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که از سال ۲۰۰۰ تا سال ۲۰۱۴ از مجموع اراضی شهرستان کمیجان در سال ۲۰۰۰ حدود ۳۷/۶۷ درصد کشاورزی، ۵۶/۸۰ درصد مرتعی و ۵/۵۲ درصد هم بایر بوده است. در سال ۲۰۱۴ به علت فعالیتهای انسانی تغییراتی در ترکیب کاربری اراضی ایجاد شده است. در این سال از مجموع اراضی موجود، حدود ۴۳/۲۵ درصد اراضی کشاورزی، ۴۹/۷۵ درصد مرتعی و ۶/۹۹ درصد از کل اراضی به بایر تبدیل شده است. در سال ۲۰۱۴ حدود ۱۴/۸ درصد به اراضی کشاورزی اضافه، ۱۲/۴ درصد از اراضی مرتعی کم و ۲۶/۶۸ درصد به اراضی بایر اضافه شده است. با توجه به این که پوشش زمین در این دوره دستخوش تغییر شده است، این تغییرات می-توانند علاوه بر اثرات منفی بر محیط زیست و منابع طبیعی، سبب افزایش بلایای طبیعی مانند سیل شود.

کلیدواژه ها:

تصاویر ماهواره ای ، لندست ، ضریب کاپا ، مدلسازی ، کمیجان