بررسی سندی روایات فرح و شادمانی ممدوح

رسول گرامی اسلام(ص) دو امانت گرانبها به بشریت معرفی نموده اند یکی قرآن ودیگری اهل بیت (ع): قرآن کریم که کتاب هدایت بشریت به سعادت دنیا واخرت است واهل بیت پیامبر(ع)که با تبیین و تفسیر درست خویش زمینه بهره مندی از مفاهیم والای آن را برای همه انسان ها در تمامی قرون و اعصار و در همه ابعاد زندگی فراهم می سازند. روایات نقل شده از ائمه طاهرین (ع) در ذیل آیات قران کریم که روایات تفسیری نام گرفته اند؛ ثقل اصغر وتفسیر افضل از ثقل اکبرند. از این رو عالمان دین و مفسران تلاشهای زیادی برای حفظ و بهرمندی این گنجینه ارزشمند مصروف داشته اند که امروزه مورد توجه قرآن پژوهان و محققان حوزه روایت و تفسیر در بررسی و انطباق مسائل جامعه بر مبانی دینی و ارائه دستورالعمل های راهگشا در قضایای فرهنگی و اجتماعی معاصر قرار گرفته است. با عنایت به این که یکی از مسائل مطروحه فرهنگی و اجتماعی حال حاضر جوامع اسلامی، بحث شادی و نشاط فردی و اجتماعی و تعیین معیارها و مبانی صحیح آن از منظر دینی و به ویژه از نگاه قرآن کریم و روایات اهل بیت (ع) می باشد؛ و بدون شک، منابع و متون اسلامی حاوی دیدگاه هایی سازنده و مترقی در این باب هستند؛ ضرورت پرداختن به این موضوع درخور اهمیت، بیش از پیش نمایان می گردد؛ لذا پژوهش حاضر، اسناد روایات تفسیری فرح و شادی ممدوح را بررسی، و با بهرهگیری از روش تحلیلی - توصیفی و با استفاده از منابع نوشتاری و کتابخانهای، به تحلیل داده ها پرداخته و ضمن مرور مبانی فرح و شادی ممدوح به بررسی سندی روایات تفسیری آیات مورد اشاره در این خصوص می پردازد و در پی پاسخگویی به این سوال اساسی است که ویژگی های سندی روایات تفسیری چگونه است؟

کلیدواژه ها:

بررسی سندی ، روایات تفسیری ، شادی ممدوح ، فرح ، روایات فرح.