برنامه ریزی راهبردی شهری با شناسایی شاخص رعایت حریم معابر شهری (مطالعه موردی: حوزه ۷۳ منطقه ۱۰ شهرداری شیراز)

برنامه ریزی کاربری اراضی به عنوان قلب فرآیند برنامه ریزی شهری در توسعه پایدار نقش اساسی دارد، به گونه ای که درشهرسازی امروز جهان، برنامه ریزی کاربری زمین از محورهای اساسی شهرسازی و یکی از اهرم های توسعه پایدار شهری بهشمار می رود. شبکه معابر شهری یکی از ارکان عمده شهرها هستند که می توانند در مدیریت بحران های شهری، قبل و بعد ازبحران ها، عملیات امداد و نجات، جابجایی و تخلیه آسیب دیدگان نقش بسزایی داشته باشند . بر این اساس هدف پژوهش حاضرتولید اطلاعات جامع از املاک شهری جهت ارزیابی کمی عقب نشینی معابر شهری در راستای توسعه موفق کالبدی شهری ورعایت حریم معابر در کلان شهر شیراز با رویکرد اجرایی می باشد. محدوده مورد مطالعه این پروژه در حوزه ۷۳ منطقه ۱۰شهرداری شیراز واقع شده است. روش مطالعه این پژوهش از نوع تحقیقاتی و میدانی است و از نرم افزاری Excel ، Arc GISو Google earth استفاده شده است. کوچکترین واحد این پژوهش زمین ملکی شهری است و بررسی ها به صورت سلسهمراتبی در سطح ملک، بلوک و حوزه شهری صورت پذیرفت. ۱۶۰۰ ملک در ۷۱ بلوک در این حوزه شهری شناسایی واطلاعات آنها جمع آوری و ثبت گردید. پایگاه اطلاعات مکانی و توصیفی املاک این حوزه در بستر GIS صورت پذیرفت.وضعیت عقب نشینی موضوع مهمی است که برای توسعه موفق کالبدی شهری و رعایت حریم معابر ضروری است. در ۶۰ بلوکحوزه مورد نظر، ملک های وجود دارند که عقب نشینی گذر ها را رعایت نشده است. همچنین نتایج این تحقیق نشان می دهدکه از ۱۶۰۰ ملک موجود، ۳۰۸ ملک که حدود ۱۹ درصد املاک حوزه هستند، عقب نشینی گذرها رعایت نکرده اند به عبارتیملک ها در حریم توسعه گذر واقع شده اند و می بایست با رعایت عقب نشینی حریم گذر را رعایت نمایند و ۸۱ درصد ملک هاکه ۱۲۹۲ ملک می باشند عقب نشینی گذرها را رعایت کرده اند. نتایج این تحقیق نشان می دهد برنامه ریزی کاربری اراضیشهری در بستر GIS می توانند به عنوان ابزاری مهم در مدیریت و ساماندهی شهری نقش اساسی ایفاء نموده و به ما کمکمی نماید تا با دیدی آینده نگر و جامع، در راستای توسعه پایدار شهری قدم بر داریم.

کلیدواژه ها:

، GIS ، داده آمایی املاک شهری ، شهرداری شیراز ، منطقه ۱۰ شهرداری شیراز