ارزیابی تغییرات فصلی دمای سطحی آب در خلیج فارس و دریای عمان (با استفاده از رویه من -کندال و آماره سنس استیمیتور)

هدف از مطالعه حاضر ارزیابی الگوی مکانی روند و میزان شیب روند تغییرات فصلی دمای سطحی آب در خلیج فارس و دریای عمان طی بازه زمانی ۱۹۸۲-۲۰۲۰ با استفاده از داده های ماهوارهای طولانی مدت با وضوح بالا می باشد. تغییرات روند و میزان شیب تغییرات دمای سطحی آب توسط آزمون ناپارامتریک من -کندال و آماره سنس استیمیتور تعیین گردید. طبق نتایج به دست آمده، خلیج فارس به ویژه بخش های شمال غربی آن با شیب بیشتری نسبت به دریای عمان به طور کاملا معنادار در تمام فصول در حال افزایش است . در فصل بهار تمامی بخش های خلیج فارس و دریای عمان دارای شیب روند افزایشی معنادار (در سطح ۱ درصد) می باشند. دامنه تغییرات شیب روند دمای سطحی آب در فصول تابستان و پاییز در خلیج فارس و دریای عمان بین ۰-۰۶/۰ درجه سانیتگراد بر سال متغیر است . در اطراف تنگه هرمز و بخش های غرب دریای عمان تغییرات دمای سطح آب عمدتا بدون روند و در بخش های وسیعی از خلیج فارس به ویژه در مناطق شمال غرب حداکثر روند افزایشی مشاهده شد. شیب روند دمای سطحی آب در فصل زمستان در تمامی بخش های منطقه مورد مطالعه به استثاء بخش های کوچکی از نواحی ساحلی شمال غرب خلیج فارس همچنین نواحی کوچکی از سواحل غرب تا شمالی قطر واقع در بخش های جنوبی خلیج فارس افزایشی و معنادار بوده است .

کلیدواژه ها:

دمای سطحی آب ، خلیج فارس ، دریای عمان ، رویه من -کندال ، سنس استیمیتور