بررسی اثرات استقرار مدیریت دانش در بهبود مدیریت بخش دولتی

سازمان ها، ارگان ها و صنایع همواره در طول تاریخ براهمیت دانش و توانایی کارکنان و محققان خود برای تولید و توسعه محصول جدید تکیه داشتند. مدیریت دانش تکنیکی است که به سازمان ها و ارگان ها برای حفظ دارایی ارزشمند خود کمک می کند. سازمان و شرکت ها بر پایه دانشی که برای تولید محصول یا خدمات دارند، استوار ماندند. این دانش در اختیار کارکنان، در فرایند ها، در تکنیک های تولید نهفته شده است. سازمان برای بقا و پیشرفت نیاز دارد تا از این دانش محافظت کند و آن را با دانش های روز جهان بهروز روزرسانی کند تا به این وسیله بتواند در محیط رقابتی و متلاطم امروزی موفق گردد. مدیریت دانش فرایندی است که در دهه های اخیر مورد استفاده بسیاری از شرکت ها و سازمان ها قرار گرفته و به نوعی به یک مزیت رقابتی تبدیل شده است. استفاده از تمام دانش تخصصی موجود در سازمان، راهی در جهت به حداکثر رساندن پتانسیل سازمان و افزایش قدرت رقابتی آن است که با استفاده از یک ساختار مدیریتی پویا و دانشی درست، می توان دانش های نهفته و پراکنده را یافت، ذخیره کرد و با اشتراک گذاری از آن در جهت مقابله با دنیای متغیر امروزی استفاده کرد. با توجه به توضیحات ارائه شده، در این مقاله به بررسی اثرات استقرار مدیریت دانش در بهبود مدیریت بخش دولتی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، سازمان ، بخش دولتی