بررسی تحلیلی تاثیر آموزش های آمادگی و پاسخ به شرایط اضطراری درارتقای دانش و مهارت کارکنان شرکت مهندسی و توسعه نفت

با توجه به پویایی مخاطرات و ریسک های آنها، آموزش ضمن خدمت کارکنان برای ارتقای آمادگی و پاسخ به شرایط اضطراری از اهمیت خاصی برخوردار است که اجرای آن نیاز به برنامه ریزی و مطالعه دقیق نیازهای آموزشی آنان دارد.در این پژوهش، با توجه به اهمیت نقش آموزش به عنوان کارآمدترین ابزار و قویترین فرایند انتقال دانش و مهارت به نیروی انسانی، میزان استفاده و تاثیر آموزش های گوناگون مدیریت بحران به کارکنان شرکت مهندسی و توسعه نفت مورد مطالعه قرار گرفت و طبق اولویت های بدست آمده، الگوی مطلوب ارتقای دانش و مهارت آنان عرضه گردید. جامعه آماری پژوهش 397 نفر از کارکنان این شرکت با مدرک تحصیلیدیپلم، فوق دیپلم، لیسانس و بالاتر بودند. تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات نشان داد که از نظر مصاحبه شوندگان، انواع آموزش های مدیریت بحران در حد متوسط یا کمتر از آن اجرا و مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین این آموزش ها بیش از حد متوسط در ارتقای دانش و مهارت آنان تاثیر داشته است؛ بنابر این، با وجود تاثیر این گونه آموزش ها در ارتقای دانش و مهارت کارکنان شرکت، میزان استفاده از آنها ناکافی بوده است. در مقایسه و رتبه بندی انواع آموزش های مدیریت بحران، آنها با بیشترین و کمترین میزان استفاده و تاثیر از نظر کارکنان تعیین شدند و همچنین میزان استفاده و تاثیر انواع آموزش ها از نظر عوامل دموگرافیک بیان گردید. همچنین اولویت های آموزشی برای کارکنان متناسب با مدرک تحصیلی دیپلم، فوق دیپلم، لیسانس و بالاتر و بر اساس مقایسه میانگین نمرات میزان آموزش پیشنهاد گردید که سبب جلوگیری از اتلاف منابع مالی و آموزش های تکراری خواهد شد

کلیدواژه ها:

آموزش مدیریت بحران ، ارتقای دانش و مهارت ، آمادگی و پاسخ به شرایط اضطراری