بررسی اثرات استفاده از ضایعات میگو در جیره غذایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بر فاکتورهای خونی و سرمی

این تحقیق به منظور بررسی اثرات استفاده از سطوح مختلف ضایعات میگو در غذای ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) بر فاکتورهای خونی و سرمی این گونه انجام شد. ۱۸۰ قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان (میانگین وزن اولیه ۴۴ گرم) در ۱۲ تانک ۳۰۰ لیتری به طور تصادفی (۱۵ قطعه در هر تکرار) تقسیم شدند. در این تحقیق ۳ تیمار غذای، یک تیمار شاهد و برای هر تیمار یک تکرار در نظر گرفته شد. تیمارهای غذایی با افزودن سطوح مختلف ضایعات میگو (۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد) به جیره شاهد تهیه شد و بچه ماهیان به مدت ۵۲ روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. دمای آب در طول دوره ۸/۱±۷/۲۲ درجه سانتی گراد و pH برابر ۲/۰±۵/۷ اندازه گیری شد. در پایان آزمایش فاکتورهای گلبول قرمز (RBC)، گلبول سفید(WBC)، میزان هماتوکریت (Hct)، هموگلوبین (Hb)،کلسترول، تریگلسیرید، آلبومین و پروتئین کل بررسی شد. اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف با شاهد در فاکتورهای میزان هماتوکریت، گلبول قرمز، گلبول سفید، آلبومین و پروتئینتام مشاهده نشد (۰۵/۰ضایعات میگو با شاهد و تیمار ۲۰% ضایعات میگو مشاهده گردید (۰۵/۰ >P). بین تیمارهای ۱۰% و ۳۰% ضایعات میگو اختلاف معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰ ضایعات میگو اختلاف معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰ ضایعات میگو با شاهد اختلاف معنی داریوجود دارد (۰۵/۰>P). بین تیمار ۲۰% ضایعات میگو با شاهد اختلاف معنی داری وجود ندارد (۰۵/۰