انتخاب سبد بهینه سهام با استفاده از تئوری بازیها با رویکرد منطق فازی

هدف این تحقیق ارائه و حل مدل بهینه سازی سبد سهام با استفاده از تئوری بازی با رویکرد منطق فازی است. روش انجام این پژوهش کاربردی-توصیفی است. جامعه آماری نیز شامل کلیه شرکتهای تولیدی ۵ صنعت برتر کشور که در سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰ در بورس فعالیت داشته اند، است که بعد از فیلتر شدن تعداد ۲۰ شرکت به عنوان نمونه مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. در جمع آوری داده های پژوهش از روش کتابخانه ای و گزارشات نرمافزار های اطلاعاتی بورس اوراق بهادار استفاده شده است. در تحقیق حاضر جهت تعیین سبد بهینه سهام از رویکرد تئوری بازی در شرایط عدم قطعیت استفاده میشود که ابتدا براساس استراتژی های بازیکنان بازار بورس، مدلهای ریاضی هر کدام از طرفین جهت حداکثر سازی بازده سبد سهام و حداقل سازی ریسک طراحی شده و در ادامه مدلها حل شده و در نهایت مدلهای بازیگران با استفاده از بازی استکلبرگ جهت تعیین سبد بهینه سهام پیاده سازی و اجرا گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که ارزش مازادی که بازیگر بدون ریسک و ریسک گریز ایجاد می نماند مشابه و بالاتر از بازیگر مخالف و ریسک پذیر بوده است. همچنین ارزش مازادی بازیگر مخالف از بازیگر ریسکی بیشتر است. همچنین احتمال حضور بازیگر بدون ریسک و ریسک گریز در ائتلاف یکسان بوده و بالاتر از احتمال حضور بازیگر مخالف و ریسک پذیر در ائتلاف است. همچنین احتمال حضور بازیگر مخالف از بازیگر ریسکی بیشتر است. مقدار شارپ سبد بهینه در مقایسه با معیار شارپ برای بازار در سال ۱۴۰۰ نشان دهنده عملکرد بهتر سبد بهینه حاصل از بازی همکارانه سرمایه گذاران است.

کلیدواژه ها:

سبد بهینه سهام ، رویکرد منطق فازی ، تئوری بازی