اثربخشی قصه درمانی بر قدرت ابراز وجود، خودکارآمدی در دانش آموزان دارای اختلال بیش فعالی/ نقص توجه

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی قصه درمانی بر قدرت ابراز وجود، خودکارآمدی در دانش آموزان بیش فعال/ نقص توجه بود. این پژوهش، از لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود..جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دختر و پسر دبستانی (۱۰-۱۲ساله) مبتلا به اختلال بیش فعالی –نقص توجه مراجعه کننده به مرکز تشکیل دادند که از بین آنها تعداد ۲۰ دانش آموز مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره و روان شناسی که از این تعداد با گمارش تصادفی ۱۰ نفر گروه آزمایش و ۱۰ نفر گروه کنترل به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل روش قصه درمانی مورنو(۲۰۰۷)، پرسشنامه قدرت ابراز وجود گمبریل و ریجی(۱۹۷۵)، پرسشنامه خودکارآمدی شوارزر و جرو سالم(۱۹۸۲) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره در نرم افزار spss ۲۰ استفاده شد و نتایج نشان داد قصه درمانی بر قدرت ابراز وجود دانش آموزان دارای اختلال بیش فعالی- نقص توجه معنادار است(۰۵/۰قصه درمانی بر خودکارآمدی دانش آموزان دارای اختلال بیش فعالی- نقص توجه معنادار است(۰۵/۰قصه درمانی در متغیرهای قدرت ابراز وجود، خودکارآمدی به طور معناداری تاثیر دارد.پیشنهاد می شود با توجه به اینکه آموزش قصه درمانی می تواند بر اختلال بیش فعالی/ نقص توجه اثرگذار باشدبا آموزش قصه درمانی به والدین این کودکان در ارتقاء قدرت ابراز وجود، خودکارآمدی این دانش آموزان گام برداشت.

کلیدواژه ها:

قصه درمانی ، قدرت ابراز وجود ، خودکارآمدی ، دانش آموزان بیش فعال/نقص توجه