پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان تک والد- مادر سرپرست

زمینه و هدف: کودکان تک والد سرپرست در برقراری روابط موثر و رضایت بخش با سایر افراد جامعه دچار مشکل هستند. لذا ضروری است به دنبال تقویت مهارت های ارتباطی این قشر از جامعه باشیم. از این رو این پژوهش به دنبال آن است تا مدلی سازگاری اجتماعی بر خودکارآمدی در دانش آموزان با تک والد - مادر سرپرست ارائه نماید. روش بررسی: طرح پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان تک والد در محدوده سنی ۷-۱۲ شهر شادگان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. تعداد نمونه پژوهش شامل ۵۰ نفر از دانش آموزان بود. که به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. از پرسشنامه سازش یافتگی اجتماعی کالیفرنیا (۱۹۵۳) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینگ و مورگان (۱۹۹۹) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در این تحﻘیق از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است.یافته ها: یافته ها نشان داد بین سازگاری اجتماعی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان تک والد ارتباط مثبت و معنی-دار وجود دارد. به عبارتی دیگر بالا بودن میزان خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان تک والد - مادر سرپرست با بالاتر بودن سازگاری اجتماعی همراه است. نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی قادر به پیش بینی سازگاری اجتماعی در دانش آموزان تک والد مادر سرپرست است که می تواند در راستای کمک به بهبود سلامت روان افراد تک والد مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تک والد ، سازگاری اجتماعی ، خودکارآمدی تحصیلی