ارزیابی روند تغییرات کاربری اراضی با استفاده از سنجه های سیمای سرزمین(نمونه موردی: شهر پاکدشت)

امروزه برنامه ریزی و مدیریت فضاهای شهری و روستایی نیازمند دست یابی به اطلاعات دقیق فضایی در زمان های متوالی در خصوص تغییرات کاربری های اراضی می باشد. هدف اصلی این پژوهش ،مطالعه وبررسی تغییرات کاربری اراضی در اثر توسعه فیزیکی با توجه به  ۴ کاربری اراضی بایر، اراضی کشاورزی ، پهنه آبی و اراضی ساخته شده دست انسان در شهر پاکدشت  اجرا می شود. داده ها از طریق تصاویر ماهواره ای حاصل از ماهواره  لندست متعلق به سال های ۲۰۱۹و  ۱۹۸۹ میلادی که توسط سنجنده های  OLIو MSS۵ برداشت شده  است، با توان تفکیک۳۰ متر جمع آوری شد که تصویر ماهواره ای لندست ۸  و ۷ به توان ۱۵ متر در نرم افزار ENVI ۵.۳ تبدیل شد. این تصاویر در نرم افزار ENVI ۵.۳ براساس الگوریتم حداکثر احتمال طبقه بندی شدند. سپس  دقت نقشه های به دست آمده از الگوریتم حداکثر احتمال برآورد گردید. پس از تهیه نقشه های پوشش سرزمین از نرم افزار Fragstats جهت استخراج سنجه های سیمای سرزمین در دو سطح کلاس و سیما استفاده شد. در مجموع ۱۵ سنجه جهت کمی سازی سیمای سرزمین در سال های ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۹ م (۱۳۶۸-۱۳۹۸ ش) اندازه گیری شدند. با توجه به نتایج به دست آمده مساحت اراضی مسکونی در طی سال های مورد مطالعه در منطقه افزایش یافته است به طوری که سهم آن از ۱/۷ درصد در منطقه به ۵/۱۹ درصد رسیده است.

کلیدواژه ها:

Land use changes ، Landscape measures ، Residential land use ، Agricultural land use ، Pakdasht. ، تغییرات کاربری زمین ، سنجه های سیمای سرزمین ، کاربری مسکونی ، کاربری کشاورزی ، پاکدشت