بررسی اثر عصاره دانه چیا بر واکنش گلیکه شدن آلبومین در شرایط برون تن

دیابت شیرین از شایع ترین بیماری ها در جوامع بشری است که مقابله با عوارض ناشی از آن، هزینه هنگفتی را به سیستم درمانی تحمیل میکند. مهم ترین و شاخص ترین علامت کلینیکی این بیماری افزایش قند خون است که منجر به گلیکه شدن پروتئین های مختلف بدن می گردد و این امر تغییر در ماهیت و ساختمان و عملکرد بیوشیمیایی انها را باعث می شود. یکی از راه های احتمالی درمان دیابت شیرین کاهش یا مهار این واکنش است و به منظر میرسد استفاده از ترکیبات فنلی و آلکالوئیدی در این راه مفید و موثر است .در این مطالعه تجربی ابتدا عصاره اتانولی و آبی دانه چیا تهیه گردید سپس از عصاره های مذکور غلظتهای مختلف ۰۰۱/۰ ،۰۰۲/۰ و۰۱/۰ g/dl تهیه شد و به محلول البومین و گلوکز اضافه گردید. سرانجام درصد گلیکه شدن البومین در گروه های تیمار شده باغلظتهای مختلف عصاره ها نسبت به گروه شاهد که هیچ غلظتی از عصاره های تهیه شده را دریافت نکرده بود به روش TBA مورد سنجش قرار گرفت .شواهد نشان داد عصاره دانه چیا بویژه به شکل آبی می تواند میزان گلیکه شدن آلبومین را به مقدار قابل توجهی کاهش دهد،بنابراین می تواند جهت کاهش عوارض دیابت شیرین مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

چیا ، برون تن ، البومین ، گلیکه شدن ، تیوباربیک اسید