پاسخ های سازگاری کشاورزان در برابر تغییرات اقلیمی

از آنجائی که آب و هوا یکی از عوامل تعیین کننده اصلی بهره وری کشاورزی است ، پیش بینی و کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی در سیستم های کشاورزی، از بزرگترین چالش ها در قرن حاضر خواهد بود. تغییرات اقلیمی آینده منجر به کاهش طول فصل رشد و تسریع مراحل فنولوژی گیاه خواهد شد. البته باید توجه داشت که افزایش دما اثرات منفی دیگری از جمله افزایش تنفس نگهداری، افزایش تبخیر و تعرق و کاهش کارایی مصرف نور را نیز به همراه دارد که به نوبه خود موجب تغییر عملکرد محصولات زراعی و نیاز خالص آبیاری خواهند شد. سازگاری با تغییر اقلیم شامل همه اعمال، اعم از ابتکاری و غیر ابتکاری می شود که برای کاهش اثرات آسیب پذیری سیستم های شهری و طبیعی ، در مقابل اثرات منفی تغییر اقلیم صورت می گیرد. روشهای سازگاری را در چند بعد می توان مورد بررسی قرار داد؛ از جمله تنوع زراعی ، تغییر زمان کشت ، مدیریت آب و آبیاری و مدیریت مزرعه . مدیریت مزرعه شامل حفاظت از خاک، طرحهای بیمه ، کاشت درخت ، کشاورزی ارگانیک ، کشاورزی گلخانه ای است . در مدیریت آب و آبیاری کشاورزان نیز از فناوریهای صرفه جویی در مصرف آب مانند استفاده از سیمان برای ساخت کانال آبیاری برای کاهش نشت آب کانال و تلفات آب، استفاده از مالچ پلاستیکی برای نگهداری بیشتر آب استفاده می کنند. از سوی دیگر، تنوع زراعی یکی از اقدامات سازگاری است که کشاورزان آسیایی انجام دادهاند، زیرا کشته ای مختلف ، به طور متفاوتی ، به تاثیرات تغییرات آب و هوایی واکنش نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

سازگاری ، تغییر اقلیم ، کشاورزان