بهبود صفات جوانه زنی بذر گیاه دارویی سیاهدانه (Nigella sativa L.) با استفاده از پیش تیمار تغذیه ای

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 154

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOMED01_151

تاریخ نمایه سازی: 10 خرداد 1402

چکیده مقاله:

جوانه زنی و سبزشدن از اهمیت ویژهای در چرخه زندگی گیاهان برخوردار است ، به طوریکه عاملی مهم و تعیین کننده در استقرار مطلوب و عملکرد نهایی گیاه به شمار می رود. بسیاری از گیاهان دارویی به دلیل کم بودن ذخیره غذایی بذر، جوانه زنی پایین و سرعت رشد کمی دارند. پیش تیمارهای مختلفی برای حصول جوانه زنی مطلوب در این گیاهان پیشنهاد شده است که یکی از این روشها پیش تیمار تغذیه ای بذرگیاهان دارویی است . در پژوهش حاضر، به منظور بررسی اثر غلظت های مختلف اسید هیومیک و سطوح متفاوت محلول غذایی هوگلند و آرنون بر جوانه زنی بذر گیاه دارویی سیاهدانه در شرایط کشت بدون خاک آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار طراحی شد. تیمارها شامل بدون پیش تیمار، پیش تیمار آبی ، پنج غلظت محلول غذایی هوگلند و آرنون (۵/۰- یک - دو- سه و چهار برابر محلول پایه ) و پنج سطح هیومیک اسید (۴۰- ۸۰- ۱۶۰- ۳۲۰ و ۶۴۰ میلی گرم بر لیتر) بود. با توجه به نتایج ، پیش تیمارها توانسته اند اثرات مورد انتظار برای افزایش درصد و سرعت جوانه زنی را بر بذر سیاهدانه داشته باشند و این دو پارامتر را به صورت معنی داری بهبود بخشد. بنیه بذر و یکنواختی جوانه زنی بذر به صورت کاملا مشخصی تحت تاثیر غلظت پیش تیمار هوگلند و آرنون و نیز هیومیک اسید قرار گرفت . بهترین نتیجه با غلظتهای ۱۶۰ و ۳۲۰ میلی گرم هیومیک اسید حاصل شد. در مجموع، پیش تیمار بذر سیاهدانه با سطوح بهینه از محلولهای غذایی و هیومیک اسید منجر به بهبود شاخص های جوانه زنی این گیاه شد.

کلیدواژه ها:

هیومیک اسید ، هوگلند و آرنون (۱۹۵۰) ، درصد و سرعت جوانه زنی ، بنیه بذر و یکنواختی جوانه زنی .

نویسندگان

سیده عظمت میری

دانشجوی کارشناسیارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان

محسن ثانی خانی

استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان

عزیزاله خیری

استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان

وحید اکبرپور

استادیار گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری